Kijk me in de ogen

'Meneer, ik haat Abraham Klink! Ik haat hem als de lepelhond die mijn lammetjes steelt. Ik haat hem als de tarweluis die mijn akker afvreet tot er geen korreltje over is.

Ik haat hem als de kogelspin die in een korenschoof kruipt en je bijt als je er eentje optilt. Ik haat hem als de adder op de weg die je aanvalt als je langsloopt.'

Zuid-Afrika, 1950. Katryn Jonis, een ongeletterde kleurlinge, staat terecht voor moord. Het slachtoffer is de zoon van haar aartsvijand en buurman Abraham Klink. Er zijn geen getuigen en al het bewijsmateriaal pleit tegen haar. Zonder de hulp van een advocaat vecht ze in de rechtbank voor haar leven. Ze heeft maar één wapen tot haar beschikking: de waarheid, zo zuiver en heilig als alleen de waarheid kan zijn.

Deze roman wordt postuum uitgegeven – de auteur, Jan Huisamen, groeide op in het Richtersveld en werd daarna leraar op een basisschool in Despatch, Zuid-Afrika.

'Katryn Jonis is een oermoeder, een martelaar; ze doet denken aan Fiela van Dalene Mathee. Ik heb intens meegeleefd met haar felle strijd en haar overweldigende gevoel van totale machteloosheid.' Elias Nel, auteur

'Soms komt er een roman je leven binnen die zo veel meer indruk maakt, die zo veel sterker ontroert, die je zo veel langer bijblijft dan andere boeken die je de laatste tijd gelezen hebt… Kijk me in de ogen is zo'n roman.' Die Burger, Zuid-Afrikaanse krant

'De kracht van deze roman zit hem in de manier waarop het hoofdpersonage wordt uitgebeeld; haar manier van leven, haar geloof, haar onverdraagzaamheid, haar liefde voor haar mensen en haar boerderij. Zoals Katryn de ruggengraat van haar familie is, zo vormt zij ook de kern en kracht van deze roman. Een onvergetelijk oer-Zuid-Afrikaans vrouwenkarakter.' Alta Cloete, Maandblad Zuid-Afrika