Nu is er ook een ivoorwitte huwelijksbijbel in een grotere uitvoering van de Naardense bijbel zoals vertaald door Pieter Oussoren.
Nadat er eerst een grote tafelbijbel verschenen was in 2004 is later het accent vanwege het gebruik op een wat kleinere uitvoering gekomen. Deze uitvoering van de Naardense Trouwbijbel is een normaal huisbijbel formaat en ideaal om thuis te gebruiken en mee te nemen naar kerk of kring.
De Naardense Bijbel Formaat Royaal is 24 x 16 cm; 3,3 cm dik. Hierdoor is de tekst zeer goed leesbaar. (zie het leesfragment hieronder als inkijkexemplaar)
De Naardense Bijbel Formaat Royaal is beschikbaar in zes uitvoeringen:
* Blauw
* Zwart
Inclusief de deuterocanonieke boeken:
* Blauw
* Ivoorwit
* Ivoorwit met goudsnee
* Leer met goudsnee
Wat zijn de belangrijkste kenmerken van de Naardense Bijbel?
De meest woordelijke vertaling in het Nederlands
De bijbel is een zorgvuldig gecomponeerde tekst vol interne verwijzingen. Letterlijkheid is voor het verstaan daarom van groot belang. Voor uitleggers is het dan ook een geliefde stijlvorm geworden om te zeggen: we hebben in de schriftlezing net gelezen 'zus en zo', maar eigenlijk staat er 'dit en dat'. Dit is een van de redenen geweest om deze nieuwe Bijbelvertaling uit te geven. Want een complete vertaling als déze, namelijk nog 'letterlijker' dan de Statenvertaling van 1637, was er nog niet. "Wie geen Hebreeuws leest, heeft met Oussoren een soort overtreffende trap van de Statenvertaling te pakken.", aldus NRC Handelsblad. Dezelfde woorden steeds met hetzelfde woord vertaald (concordant). Door te werken met vaste vertaalwoorden worden de verwijzingen en het woordspel uit het origineel ook hoorbaar in het Nederlands. Zo legt Mirjam Mozes in een 'biezen arkje' om daarmee de overeenkomst aan te geven met het vaartuig waarmee Noach wordt gered.
Tegenwoordige tijd
Werkwoordsvormen zijn waar mogelijk vertaald met de tegenwoordige tijd. Dus niet: "God zei tot Abram:…" maar: "God zegt tot Abram..." Deze tegenwoordige tijd die recht doet aan het vloeiende karakter van het Hebreeuwse werkwoord geeft de gehele tekst een opvallend levendig en actueel karakter. Deze verteltijd spoort met het middeleeuwse commentaar van Rasji en met de moderne (Franse) bijbelvertaling van Chouraqui; zij is uniek in de Nederlandse vertaalgeschiedenis.
Nieuwe regelindeling
De regelindeling in de Hebreeuwse Bijbel (Oude Testament) is bepaald door de liturgische zangtekens in de originele, Hebreeuwse tekst. Daar waar in die oorspronkelijke tekst een rustteken is geplaatst, gaat de Naardense bijbel op een nieuwe regel verder. Dat heeft tot gevolg dat de regels in de Naardense Bijbel doorgaans van korte lengte zijn. Dat is met het oog op de voordracht meestal helpend – met oog op het verstaan meestal verhelderend – en soms is de betekenis ervan ronduit raadselachtig. Het principe van deze regelindeling is door de vertaler ook toegepast op het Nieuwe Testament. Het tekstbeeld krijgt daardoor het karakter als van een lang episch gedicht.
De Godsnaam
De vierletterige Godsnaam JHWH is in de Naardense Bijbel weergegeven met 'de ENE' in plaats van het gebruikelijke 'Heer' of 'HEERE'. Deze nieuwe vertaling gaat terug op Deuteronomium 6:4 "Hoor Israël, JHWH is één!", en op Zacharia 14:9 "JHWH is één, en zijn naam is één!". Er zijn wel meer 'goden', krachten en machten in de wereld van de Bijbel, maar deze ENE uit velen vraagt één onverdeeld hart.
Spelling
Namen van personen en plaatsen worden van een cursief gedrukte vertaling voorzien als de betekenis ervan in de directe context een rol speelt. Bijvoorbeeld: ze roept als zijn naam uit: Samuël,- die van God komt, 'want van de ENE heb ik hem gewenst'.
De namen in de Hebreeuwse Bijbel zijn zoveel mogelijk gespeld zoals ze in de grondtalen klinken. Daarbij zijn de regels gevolgd van de gids Hebreeuwse en Jiddisje woorden in het Nederlands (Den Haag, Sdu, 2002). Bijvoorbeeld: Elisja, Chizkia en Choer in plaats van Elisa, Hizkia en Hur. Namen echter die vernederlandst zijn, zoals Abraham, Mozes en Noach, worden op de vertrouwde wijze geschreven.
Volgorde van de Bijbelboeken
De twee delen in de Naardense Bijbel worden de Hebreeuwse bijbel en het Nieuwe Testament genoemd. De Bijbelboeken van de Hebreeuwse bijbel zijn gerangschikt zoals in de synagogale traditie. Dat is een ordening in drie afdelingen: Tora, Profeten en Geschriften (waarin de vijf rollen). De boeken van het Nieuwe Testament zijn op de gangbare manier geordend.
In 2014 is de Naardense vertaling van 2004 herzien; zij is nu nog dichter bij de grondtekst.