Els Florijn

De nieuwste historische roman: de engelen van Elisabeth, door Els Florijn is een bijzonder eerbetoon aan onderdrukte vrouwen in de psychiatrie van 1890. Els Florijn geeft een inkijkje in de harde en ongenadige wereld binnen de muren van een gesticht, zoals vroeger een psychiatrische instelling genoemd werd. De hoofdpersoon Elisabeth de Lange leert in de wereld aan het eind van de negentiende eeuw te overleven. Een indrukwekkende geschiedenis gebaseerd op goede research en en zeer doorleefde betrokkenheid.

Dordrecht, 1890. Elisabeth de Lange, drieëntwintig jaar oud, wordt verdacht van de moord op twee van haar kinderen. Bij gebrek aan bewijs wordt ze krankzinnig verklaard en komt ze in het gesticht terecht. In de harde en ongenadige omgeving leert ze tegen wil en dank overleven. Aan één ding klampt ze zich vast: de hoop haar zoontje Jan nog één keer te mogen vasthouden. Voor wat er daarna zal gebeuren, sluit ze haar ogen – tot dat niet langer kan.

Els Florijn (1982) schreef diverse romans en verwierf grote bekendheid met de bestseller Het meisje dat verdween, over de lotgevallen van twee Joodse meisjes in de Tweede Wereldoorlog. Voor het schrijven van De engelen van Elisabeth ontving Florijn een werkbeurs van het Nederlands Letterenfonds.

Dankzij het ik-perspectief vouwt de roman zich als een cocon om je heen. De beelden die Florijn gebruikt zijn sterk. Iemand gebruikt woorden die „tot op de draad [zijn] versleten”. Met de kleren van het gesticht aan is Elisabeth „vormeloos geworden”. Een vondst zijn de titels van de hoofdstukken. Florijn heeft ervoor gekozen steeds een deel van de laatste zin uit het hoofdstuk als titel te gebruiken. Daardoor zijn de titels bijna poëzie in zichzelf. Florijn is te veel woordkunstenaar om dat toeval te laten zijn: Laat de deur met een klap achter mij dichtvallen. Het stuk van mij dat nu ontbrak. Dit is wat ik je kan geven.

Als dit is wat Florijn ons kan geven, smaakt dat opnieuw naar meer.
- Recensie Reformatorisch Dagblad door Mirjam Roukema

Voor de lezers van o.a. Esther Gerritsen en Margaret Atwood

GRATIS THUISBEZORGD IN NEDERLAND

Rode Papaver: de meest recente roman van Els Florijn

Anna groeit op in stilte en in eenzaamheid. Na de dood van haar ouders moet ze alleen voor de boerderij zorgen.

Omdat het werk haar teveel wordt, stemt ze in met een huwelijk met een Belgische boer, die naar Nederland is gevlucht vanwege de Eerste Wereldoorlog. Na een hevig conflict besluit haar man naar het front te gaan. Anna reist hem achterna om hem te zoeken. Ze komt via Mairi, een hoofdverpleegster, terecht in een van de fronthospitalen.

Daar ziet ze de wreedheid van de oorlog, die grenst aan waanzin. Ondanks de chaos en verwarring geeft Anna de moed niet op, en blijft ze zoeken naar haar echtgenoot.

Rode papaver is gebaseerd op een waargebeurd verhaal over de moed van twee verpleegsters in de Eerste Wereldoorlog.

Er is lang uitgekeken naar een nieuw boek van Els Florijn, na het verschijnen van Het meisje dat verdween.

* knap geconstrueerde roman over de eerste Wereldoorlog
* gebaseerd op historische feiten
* bevat foto-katern en authentieke documenten.

Recensie in het reformatorisch dagblad over Rode Papaver

Korte Biografie door Els Florijn zelf

Geboren in 1982 in Utrecht en opgegroeid in Scherpenzeel. Na de middelbare school bezocht ik de pedagogische academie en ben gaan lesgeven. Met mijn man en kinderen woon ik momenteel in Bilthoven.

Mijn officiële schrijfcarrière begon toen ik in 2002 de verhalenwedstrijd won die werd uitgeschreven door Uitgever Kok en het Refomatorisch Dagblad. Vlak daarna publiceerde ik de roman Laatste Nacht (2003). Dit debuut werd bijzonder positief ontvangen en is in 2011 herdrukt.

Drie jaar later volgde er een volgende roman, Schaduw van de wolf (2006). Deze roman werd genomineerd voor de Publieksprijs Christelijk Boek. In 2008 werd deze roman herdrukt.

In 2010 verscheen van mijn hand Het meisje dat verdween. Deze roman, gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de familie Frank uit Lienden, werd door Andries Knevel uitgeroepen tot 'beste roman van 2010' . Het meisje dat verdween werd vervolgens uitgeroepen tot 'Beste Christelijke Roman 2011' en won de Publieksprijs Christelijk Boek met 49 procent van de stemmen. Van Het meisje dat verdween werden meer dan 15.000 exemplaren verkocht. Het werd bovendien opgenomen in de CLO15, een canon van de christelijke literatuur.

Ik werkte mee aan diverse kerstverhalenbundels en schreef ook een kinderboek over het bombardement op Rotterdam, Vuur over de stad. Hiermee won ik de Eigenwijsprijs. In 2013 schreef ik een speciale novelle in opdracht van stichting Gave, Onze Vader. Deze novelle werd in een oplage van ruim 110.000 exemplaren onder Visie-lezers verspreid. In 2015 verscheen mijn jeugdroman, Middernachttrein. Maart 2017 verscheen mijn nieuwe boek, Rode Papaver.

Het meisje dat verdween is een bijzonder boek over de tweede wereldoorlog enis geschreven door Els Florijn.

Ditte Stein wordt geboren op de dag dat Nederland capituleert. Als het gezin Stein in 1943 bericht krijgt dat ze zich in kamp Vught moeten melden, besluiten ze onder te duiken - zonder Ditte.

Ditte wordt meegenomen door de huishoudster, in de hoop dat de SD het kleine meisje met rust zal laten. Hun aangenomen dochter Lotte gaat wel mee. Jaren later komt Lotte terug in het dorp waar ze opgroeide. Lotte beleeft het verleden opnieuw: de gelukkige jaren voor de oorlog, het onderduiken, maar bovenal het drama: Ditte die werd meegenomen.

Een klein meisje van drie jaar, alleen naar de Schouwburg in Den Haag gebracht, met het eerstvolgende transport meegegaan naar Auschwitz en daar bij aankomst vergast. Een gebeurtenis die diepe, niet uit te wissen sporen heeft nagelaten in hun leven, niet alleen van verdriet, maar ook van schuld, onbegrip, haat en verwijdering.

Leesfragment Het meisje dat verdween / Florijn

Hier kunt u een documentaire over dit boek bekijken.

Voor een recensie van Mark-Jan Zwart, klik HIER

De verrassende debuutroman van succesauteur Els Florijn nu in midprice-uitgave!

Steven is 28 jaar als zijn vrouw sterft en hij achterblijft met twee kleine kinderen. Zijn belofte aan zijn vrouw om niet te hertrouwen gijzelt hem... en zijn kinderen. Als Steven en zijn zoon Alex - in een poging dichter bij elkaar te komen - samen op vakantie gaan wordt pijnlijk duidelijk hoe groot de kloof tussen hen beiden geworden is.

Laatste nacht is een roman over wantrouwen, maar tegelijk over sterke wederzijdse betrokkenheid, over de onmogelijkheid te zeggen wat er gezegd moet worden, en over een verbondenheid die niets anders oplevert dan eenzaamheid.

Rotterdam wordt zwaar gebombardeerd en gaat in vlammen op. Ralf en zijn ouders moeten vluchten voor hun leven.

Hij probeert te rennen. De rook komt in vlagen om hem heen. Bijna geen adem meer. Hij voelt zijn gezicht schroeien, zijn haren knisperen. Een hete vuurwind jaagt brandende papieren over straat in grote cirkels.
Ralf is verlegen en snel bang. Op straat wordt hij door zijn vrienden 'lafaard' genoemd, op school durft hij niet eens met Odetta, het bijzondere meisje dat schuin voor hem zit, te praten.

Dan breekt de oorlog uit, en in Rotterdam wordt fel gevochten. Iedere dag loeit het luchtalarm en is in de verte het mortiervuur te horen.

Vrijdag 14 mei 1940 is een dag die rustig begint, maar eindigt in een nachtmerrie. Het hart van Rotterdam wordt zwaar gebombardeerd en gaat in vlammen op. Ralf en zijn ouders moeten vluchten voor hun leven.
Maar waarom gaat Ralf terug, de brandende binnenstad in?