Heel veel klantbeoordelingen van christelijke boeken!

Dit boek laat zien hoe een moeilijk onderwerp besproken kan worden in heldere taal en met een plezierig soort humor. In 500 pagina's worden alle waarheidsaanspraken van de wetenschap vakkundig getoetst en onderuit gehaald door iemand die geschoold is in de zachte wetenschappen.

Patrick Chatelion Counet studeerde rechten en theologie. In het laatste vakgebied is hij gepromoveerd. Vanaf 2008 tot aan zijn pensioen was hij hoogleraar Bijbel in de Nederlandse Cultuur aan de Universiteit van Amsterdam. In dit boek toont hij zich een kenner van de exacte wetenschappen die - zoals hij aantoont - helemaal niet zo exact zijn. Historisch gezien is de moderne westerse natuurwetenschap een kind van de theologie (p.45). De kerk bezat (sic) de waarheid – het volk (vrijwel niemand kende Latijn) geloofde dit. (p. 47) Vandaag de dag bezit (sic) de wetenschap de waarheid – het volk (vrijwel niemand beheerst de complexe wiskunde) gelooft dit. (p. 48)

Counet toont zich een aanhanger van de negatieve theologie en dit vormt ook de rode draad in zijn boek. "Orde is niet iets wat bestaat. Wij maken/creëren orde." (p.56) "Wij kunnen niet over de grens heen denken." (p. 71) Uit handen van de negatieve theologie, die al sedert de vroege kerkvaders aan Gods onkenbaarheid vasthoudt en het niet-weten tot geleerdheid verheft (docta ignorantia), heeft de wetenschap chaos en onzekerheid ontvangen (p.53). De mens kan zich hier van nature niet bij neerleggen. De mens denkt, gelooft, dat de wereld ordelijk is en niet chaotisch." (p. 69) Hetzelfde geldt voor de wetenschap. Wanneer we dit proberen, worden de uitkomsten absurd, waarbij hij *absurd* omschrijft als: "wat onze geest niet kan bevatten." (p. 37) Wat hij de wetenschap
kwalijk neemt, is dat zij deze absurdheden als absolute waarheid waarheid presenteren. Het is absurd dat kwantumdeeltjes zich in een
superpositie bevinden. (p. 104) Het is absurd dat het universum uit niets is ontstaan. (p. 94) Maar het is ook absurd dat het universum een perpetuum mobile is. (p. 94) In het laatste hoofdstuk formuleert hij 95 absurdheden, als tegenhanger van Luther. Kennelijk wil hij hiermee de suggestie wekken dat de wetenschap zich moet 'bekeren'.

Voor Counet zijn al deze absurdheden voldoende reden om hierin niet mee te gaan. "Er zijn te veel aannames, onzekerheden, becijferingen, interpretaties, vertalende analyses en huzarenstukjes in het spel om nog van wetenschap te kunnen spreken." (p. 250)

- "Ik geloof dat de kwantumwereld ook als je wél kijkt, er niet is (p. 105). De kwantumfysica isoleert onderdelen van systemen, hakt handen af, en noemt ze ten onrechte 'bouwstenen'." (p. 132)
- "Bewijs voor de oerknal is er niet. Het is een geloof." (p. 314)
- "Kan het misschien zijn, dat ze niet bestaan, zwarte gaten?" (p. 275) "Ik beloof u een oplossing zonder zwarte gaten: annihilatie!." (p. 237)
- "Alle waarheden en wetten berusten op inductieve logica, maar helaas blijft inductie een aanname." (p. 327)
- "Absolute kennis over iets verkrijgen is onmogelijk." (p. 334)

Wie denkt dat Counet na het afschieten van alle wetenschappelijke zekerheden nu als theoloog met God komt aanzetten, komt bedrogen uit. Net zomin als de wetenschappelijke conclusies geen zekerheden zijn, is ook God geen zekerheid. Dit past niet in zijn negatieve theologie. En overigens ook niet in zijn wetenschapsfilosofie.

- "Ik onderschrijf het uitsluiten van de hypothese God in de wetenschappen. (p183)
- "Ik schaar me in dit science & religion-debat achter Lemaître, die elk concordistisch standpunt vermijdt dat wetenschappelijke resultaten in overeenstemming met de Bijbel tracht te brengen." (p. 216)

Toch heeft hij het naar mijn gevoel net even iets te vaak over God en klinkt er in zijn uitspraken hierover net iets te veel ironie door.
Alsof hij de lezer desondanks op het spoor van God wil zetten.- "We zouden God erbuiten laten. (Ja, ík, theoloog, mag God als *ultimum remedium* en als *deus ex machina* binnenbrengen, wat ik niet zal doen)." (p. 218)

- "Maar als je aanneemt dat het wel kan – en je kunt álles aannemen (zelfs God)." (p. 227)
- "Wetenschappelijk ongehoorzaam voeren we onze verboden God voor heel even opnieuw in." (p. 318)

In de epiloog komt hij er even openlijk op terug. Op aandringen van zijn uitgever. "Toch is er nog hoop voor God, want als iets wat onmogelijk is, toch bestaat – het universum –, waarom God dan niet?" (p. 481) Na alle beschreven absurditeiten die erop wijzen dat het zo goed als onmogelijk is dat er een universum bestaat, is het universum er per slot van rekening *wel*. Met hetzelfde recht van spreken zou er daarom ook een God kunnen zijn. Met die gedachte laat hij de lezer achter.

Voor een evangelisch christen als ik is dit natuurlijk erg mager. Maar ook als orthodox evangelisch christen moet ik beseffen dat alles wat ik over God denk zeker te weten, een kwestie is van *geloven*. En met wat Chatelion Counet mij in dit boek heeft aangereikt, weet ik dat dit niet onderdoet voor het *geloven* van de wetenschapper. Daarom van harte aanbevolen!

Jan Mulder heeft de landbouwschool doorlopen en is daarna theologie gaan studeren. Vervolgens was hij meer dan 30 jaar werkzaam als vicaris in de gereformeerde-bondsgemeente van Nijkerk. De tijd na zijn pensionering heeft hij gebruikt om dit boek over schepping & evolutie te schrijven.

Hij is hiertoe (indirect?) aangespoord door professor Gijsbert van den Brink, die een aanhanger is van de theïstische evolutietheorie. De opvatting van Jan Mulder staat haaks op die van Van den Brink (en van vele anderen), maar op een andere manier dan gebruikelijk. Meestal komt het tegengeluid van jonge-aardecreationisten, die de evolutietheorie afwijzen en menen dat de aarde slechts 6-10 duizend jaar oud is. Jan Mulder gelooft wèl in evolutie. Hij gelooft ook in de miljoenen jaren van de evolutietheorie. Maar bij hem gaat dit - in tegenstelling tot Van den Brink - samen met een *letterlijke* lezing van het Bijbelse scheppingsverhaal. Hij zegt het al op p. 5: Ik ben van mening dat er naast schepping evolutie heeft plaatsgevonden.

Volgens Jan Mulder zijn schepping en evolutie twee afzonderlijke gebeurtenissen die los van elkaar gezien moeten worden en niets met elkaar te maken hebben (p. 27). Schepping is het werk van God en evolutie is het werk van satan, dat onder toelating van God heeft plaatsgevonden. Evolutie is dus geen *theïstisch*, maar een *satanistisch* proces. De aanname dat er inderdaad een (macro-)evolutie heeft plaatsgevonden, wordt niet echt onderbouwd: "De vondsten van fossielen zijn daar een bewijs van." (p.131)

"Ik ga ervan uit dat er tussen het scheppen van de hemel en de aarde (Genesis 1:1) en het scheppen in zes dagen (Genesis 1:3 t/m Genesis 2:3) een enorme tijdsperiode heeft gezeten." (p. 87) Hij zegt dat na deze eerste scheppingsdaad "een aantal goed geschapen engelen tegen God in opstand kwam en de hemel heeft verlaten." (p.79) Vanaf dat moment zijn zij erop gericht om Gods schepping tegen te werken. Zij doen dit door middel van de macro-evolutie.

Hiermee is ook gezegd dat engelen geschapen wezens zijn. Genesis 1 en 2 spreken hier niet over, maar Paulus zegt duidelijk dat "alle dingen door Hem en voor Hem zijn geschapen" (Kol. 1:16). Mulder gaat ervan uit dat de engelen lang vóór de eerste scheppingsdag zijn geschapen (miljoenen jaren). In deze periode is een deel van deze engelen afvallig geworden (Luc. 10:18; Openb. 12:4 e.v.; Jes:14:12). De volgorde van de gebeurtenissen is als volgt:

- Na de schepping van de hemel heeft God eerst de engelen geschapen.
- Terstond nadat hij goed was geschapen, heeft satan zich tot zondigen begeven.
- Voordat God de aarde schiep, heeft er een strijd in de hemel plaatsgevonden tussen Michael en zijn engelen, en de draak met zijn engelen.
- Satan en zijn volgelingen zijn daarna de hemel uitgegaan (toen was er dus nog geen aarde).
- Zij proberen God voor te zijn in Zijn plannen als Schepper.
- Toen zij op aarde kwamen, was er nog geen chaos.
- Als eerste brengt hij door macro-evolutie levende wezens op aarde.
- Hiermee heeft hij de goed geschapen aarde verwoest (de chaos is door satan en zijn volgelingen aangericht).
- Miljoenen jaren later scheidde God in zes dagen licht en duisternis, het water op en boven de aarde, en schiep leven.
- Hij plaatste de mens in de hof van Eden, een omheinde tuin ("Dat geeft toch al de mogelijkheid dat er buiten de hof ruimte voor *ander* leven was, p. 103").
- De mens wordt aangesteld als rentmeester over de schepping ("de door God geschapen aarde met zijn schepselen, p. 104").
- De mens wordt door de slang (satan) verleid en zondigt.
- God vervloekt de slang, er zal vijandschap zijn die hem uiteindelijk de kop zal vermorzelen.
- God blijft voor de mens zorgen, maar Adam en Eva moeten wel hetbeschermde gebied verlaten.
- Zij verzetten zich "omdat zij bang waren voor de levende wezens die niet door God zijn geschapen en buiten het paradijs leefden" (p. 111).
- Toen zij uit de hof waren gezet, kwamen zij op een vervloekte aarde en kregen nageslacht.
- Er ontstond ook een ander nageslacht: dat van de zonen Gods (Gen. 6:1-2); dit waren reuzen;
- Deze zonen gods waren geen engelen, geen machtigen, geen nakomelingen van Seth, geen goddelijke wezens, maar levende wezens die door het evolutieproces tot leven zijn gekomen: apen die zijn uitgegroeid tot bijna-mensen. De buiten-Bijbelse scheppingsverhalen getuigen hiervan.
- Dit is de directe aanleiding geweest voor de Vloed. Hij tolereerde geen genetische besmetting.
- "Het leven dat niet door God de Schepper geschapen was, nam geen plaats in de ark." (p.137)
- Al het leven dat was voortgekomen uit de macro-evolutie, kwam om in de Vloed. Zo kwam er een einde aan het verdorven leven.

Evaluatie

Jan Mulder is duidelijk een aanhanger van de restitutieleer, oftewel de gap-theory.
- Hij plaatst de val van satan en zijn volgelingen tussen Genesis 1:1 en 1:2. Hij beroept zich daarbij onder meer op Jesaja 14:12-14, Lucas 10:18, Judas 6 en [[Openbaring 12]]. Uit geen van deze verzen wordt echter duidelijk dat de val van satan op dit moment heeft plaatsgevonden.
- Hij neemt heel gemakkelijk aan dat er een miljarden jaren durende macro-evolutie heeft plaatsgevonden, met de fossielen als bewijs. Dit impliceert dat er vóór de zondeval een dierlijke dood was. Dit doet geen recht aan een aantal passages uit de Schrift (bijv. Romeinen 5:12, 1Korinthiërs 15:21). Genesis 1:29-30 maakt duidelijk dat mens en dier oorspronkelijk vegetarisch waren.
- Het voorgaande impliceert ook dat de Vloed ten tijde van Noach vrijwel geen sporen heeft achtergelaten en mogelijk slechts een plaatselijke gebeurtenis is geweest of heel kalm is verlopen. Die doet geen recht aan het verslag hiervan in Genesis.
- Hij gaat niet in op de vele aanwijzingen voor een jonge aarde: Kosmisch stof, uiteenvallen van clusters van sterrenstelsels, bestaan van kometen, verval van het magnetisch veld van de aarde, chemicaliën in de oceanen, enz.
- Wanneer de onderbouwing van voorgaande punten wegvalt, is er ook geen grond meer om de zonen gods uit Genesis 6 te zien als mensachtige apen die uit de macro-evolutie zijn voortgekomen en niet over een ziel beschikken.
- Tot slot klinkt het heel vreemd dat God zich voorneemt om te scheppen en [1] dat satan Hem vóór is door een evolutieproces te starten en [2] door leven op aarde te brengen, ook al is die niet bezield leven.

Het boek is in eigen beheer uitgegeven. De schrijver bedankt iedereen die heeft meegelezen met het oog op taal en spelling. Toch is het resultaat in dit opzicht wat mij betreft flink onder de maat. Mijn exemplaar van het boek staat vol met streepjes waar taal en consistentie in gebreke zijn gebleven. En dat is op bijna iedere pagina. Dit doet echt afbreuk aan de kwaliteit van het boek. Ik raad de schrijver daarom aan om bij een eventuele herdruk het boek nog eens grondig door te nemen.

Het zit leuk en spannend in elkaar. Wel 1 groot nadeel, en ik ben absoluut geen taalnazi maar de taalfouten die erin zitten zijn gigantisch. Woorden kloppen niet of ontbreken, soms is de zin niet kloppend hierdoor.

In dit verhaal ontdekken we Charles Martin weer als de verteller van verhalen over opoffering en toewijding aan menselijk gezien onbereikbare doelen. De oud-militair Pockets (= een naam) werkt voor een filmactrice en worstelt met een verslaving en een huwelijk ontvlucht is vol ontrouw en teleurstelling. Charles Martin schrijft filmisch en de afloop is niet wat je verwacht. Het verhaal is goed geschreven, maar sommige elementen vragen wel wat fantasie om geloofwaardig te zijn, hoewel de wereld van de film en alles daarom heen , niet lijkt te werken volgens de wereld van gewone mensen. Het boek is heel onderhoudend, zet aan het denken, maar bevat best wel veel thema's die een afzonderlijk boek rechtvaardigen. Charles Martin is een christelijke auteur, maar in dit boek komt de naam van Christus niet expliciet voor, maar resoneert wel in het voorbeeld dat Pockets, de zoon van een predikant uit een heel klein kerkje in Schotland, geeft.

Net begonnen nu al verslaafd. In de stijl van Joel Rosenberg! Een aanrader!Hoop dat de andere delen ook worden vertaald!

Allen die vermoeid & belast zijnRokus Maasland schrijft in dit boek een serie aan verhalen van mensen die lijden op welke manier dan ook. De fictieve lijn verhaalt over verschillende mensen in een dorp die met elkaar verbonden zijn. Na ieder verhaal van een fictief persoon volgt een interview met een echt persoon die hetzelfde heeft meegemaakt en hoe de rol van het lijden en God in hun levensverhaal vervlochten zijn. Rokus, de zanger van The Bowery schreef voor iedere fictief personage een lied wat ook met een QR code te beluisteren is.Ik heb het boek achter elkaar uit gelezen, het raakte mij zo enorm. De verhalen van mensen die het niet redden, gebroken en beschadigd zijn, de 'outcast'. En daardoor heen de liefde, acceptatie en trouw van God. Ik denk voor iedereen herkenbaar ookal is 'jouw verhaal ' niet beschreven.

Tijdens de 40dagentijd heb ik dit boek met veel dankbaarheid gelezen. Het boek heeft met 40X uitgenodigd om met Jezus zelf in gesprek te gaan over Hem. Deze insteek maakt het boek uniek. Daarom een aanrader. Uniek!

Nu alweer deel 3 in de Nir Tavor serie. Waren de eerste delen vooral verhalen die je in het verleden van de Mossad brachten, deel 3 gaat meer over de (zeer) nabije toekomst. De kille wind uit het verre Noorden Rusland), een voorspelling over de vernietiging van Damascus, het gevaar van een chemische oorlogsvoering, menselijke schilden, genoeg om een verhaal vol spanning op te bouwen. Je merkt dat het team wat deze serie schrijft, steeds beter wordt. Twijfel tussen een 4 of 5 sterren beoordeling. Misschien wordt deel 4 wat er ook al aankomt een 5 sterren verhaal (over Hamas) Voor nu zou ik op een 4,5 uitkomen. Weer een boek wat je een vakantienacht kan kosten.

Deel 2 in de Nir Tavor serie gaat over het uitschakelen van gevaarlijke mensen voor de staat Israël. Nir Tavor en Nicole Le Doux worden in een duizelingwekkende spiraal van geweld gezogen. En hoewel Nicole haar geloof in Christus weet te verdiepen, brengt het ook afstand tussen Nir en haar. Wanneer er een actie plaats heeft op een schip komt Nir wel heel ernstig in gevaar en wordt hij tot het uiterste getest. Ook voor dit deel 4 sterren, ondanks dat het echt een boek is wat je in één adem uitleest. Was bij deel 1 het verfrissend dat de kenmerkende eindtijd gedachten van Amir Tsarfati wat op de achtergrond bleven, in deel 2 zou je iets meer duiding mogen verwachten. Een prima boek voor een (korte) vakantie.

Ryan Steck is een nieuwe auteur, die vanwege de aanbeveling van Joel Rosenberg, bij voorbaat hoge ogen gooit. Een merkwaardige vader-zoon relatie , een jeugdliefde, veel geweld van meerdere kanten, een lokale overheid die niet weet wat er gebeurd of omgekocht is en dan ook nog een complot......

Het lijkt allemaal heel veel, dat is het ook, maar gek genoeg is het toch ook weer een beetje een langzaam verhaal, wat je aan het denken krijgt. Wat is mijn vaderrol en ga ik gevaar uit de weg, of sta ik voor mijn principes. Adoptievader J.B. heeft sommige principes heel erg vastgezet in het hoofd van Matt Redd.

Het levert een zinderend avontuur op en laat recht zegevieren over kwaad. Toch is het niet echt vergelijkbaar met Joel Rosenberg of Steven James. Het is een verhaal waarin geloof op een authentieke wijze aanwezig is en geen sausje vormt. Of Matt Red daadwerkelijk tot geloof komt blijft zonder meer een vraag, maar zijn hervonden jeugdliefde helpt hem wel op weg. En niet te vergeten zijn adoptievader, die voor zijn dood, zich uit volle overtuiging had laten dopen.

Als debuut is dit echt een 5 sterrenverhaal, maar het wordt een serie, dus heel erg benieuwd naar deel 2.